ایزوتوپهای پرتوزا را ایزوتوپهای ناپایدار نیز می گویند. در این گونه از ایزوتوپ هسته به صورت پرتوی آلفا, بتا, گیراندازی الکترون vastuste ... واپاشی میشود vastuste به حالتهای پایدارتری از انرژی میرسد.
رادیوایزوتوپها با گسیل پرتوهای الکترومغناطیس یا ذرات باردار به سوی پایداری پیش میروند. سه فرآیندی که از Istinja طریق یک رادیوایزوتوپ سعی میکند به پایداری برسد, واپاشی آلفا , بتا vastuste گاما نامیده میشوند.
دو نوع نیروی قوی هستهای vastuste الکترومغناطیسی , پایداری یک هسته را مشخص میکند. نیروهای قوی میان یک جفت نوکلئون (مانند پروتون - پروتون یا نوترون - نوترون) عمل میکنند. آنها از نوع نیروی ربایش اند. نیروهای الکترومغناطیسی, تنها میان پروتونها عمل میکند vastuste رانشی است. عدم تعادل بین این دو نیرو منجر به ناپایداری و وجود رادیوایزوتوپ میشود. رادیوایزوتوپها میتوانند مثل رادیوم, پلوتونیوم, اورانیوم بطور طبیعی وجود داشته باشند و یا به روشهای آزمایشگاهی پدید آیند.
دانلود فایل پیوست
تمامی حقوق این وب سایت متعلق به آکادمی پرتویار است آکادمی پرتویار
